«Սառցե ծովային ծովահեններ» Ֆրիդա Նիլսոն

Այս գիրքը, ինչպես միշտ, ժամանակակից շվեդ հեղինակների մոտ կոպիտ է, բայց նկարագրում է աշխարհն իրականում: Մարդիկ կատարյալ չեն:
Նկարազարդումները մոխրագույն են, շատ լավ փոխանցում են սառցե ծովը՝ ծածկված մառախուղով և աղքատությամբ։ Աշխարհը նկարագրվում է ոչ թե լավատեսական (ինչպես սովորաբար մանկական գրքերում) տեսանկյունից, այլ հոռետեսական։
Մարդիկ, ովքեր գողացել են Սիրիին, ամեն ինչ նման է իրականությանը, չկա անսահման բարություն: Օրինակ Նանին բարի էր աղջկա հետ, բայց, իհարկե, ոչ սպիտակ գայլերի նկատմամբ, որոնց նա կրակում էր ոհմակներով (նա միայն դրանով էր ապրում): Մյուս կողմից, Էյնարը կետի հավ է աճեցրել, որը պետք է ձուկ բռներ, որպեսզի նա հարստանա (նա պատրաստվում էր կիսով չափ խեղդել հավին, որպեսզի նա չկարողանա կուլ տալ ձուկը և տանի իր մոտ, հավը քաշերլով` ձուկը դուրս է գալիս նրա կոկորդից):
Հորինված կենդանիները կախարդական չեն, դրանք պատկերված են այնպես, կարծես դրանք սովորական են, ինչպես աղավնիները, շնաձկները կամ ինչ-որ հատուկ էնդեմիկ
` ինչպես Գալապագոսի կրիան:
Բայց ես զգուշացնում եմ ձեզ, այս գիրքը ԾՈՎԱՀԵՆՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ ՉԻ: Խիստ խորհուրդ եմ տալիս նրանց, ովքեր սիրում են աշխարհին նայել բաց աչքերով:

Անդրե Մորուայի «Մանուշակներ ամեն չորեքշաբթի»

Կարդացի Անդրե Մորուայի «Մանուշակներ ամեն չորեքշաբթի» պատմվածքը։ Այն շատ հուզիչ ու հետաքրքիր պատմություն է մի երիտասարդ աղջկա՝ Ջենիի, և նրա սիրո մասին։ Ջենին հայտնի և սիրված դերասանուհի, արտիստ էր։ Շատ երկրպագուներ ուներ։ Բայց բոլոր-բոլոր երկրպագուների մեջ տարբերվում էր մի երիտասարդ ուսանող, որը ամեն չորեքշաբթի մանուշակներ էր նվիրում Ջենիին։ Սկզբում աղջիկը այդքան էլ ուշադրություն չէր դարձնում տղային, քանի որ նրա նմանները շատ էին, որ ծաղիկներ էին նվիրում գեղեցկուհուն։ Սակայն նա տարբերվում էր մի բանով, որ շատ-շատ տարիներ անընդհատ, առանց դադարի չորեքշաբթի օրերը ամբողջովին նվիրում էր գեղեցկուհուն՝ ծաղկեփունջ գնելով և իր համերգներին հաճախելով։ Գեղեցկուհու համար կարծես սովորություն էր դարձել նրա այցելությունը։ Սովորական չորեքշաբթի էր և աղջիկը համերգից հետո, ինչպես միշտ շատ նվերներ էր ստանում, բայց ինչ որ բան այն չէր։ Այդ օրը չկար այն երիտասարդը։ Աղջիկը երկար ժամանակ սպասեց, բայց նա չեկավ։ Այդ օրվանից հետո Ջուլին այլևս տղային չտեսավ։ Այդ ժամանակ նա հասկացավ, թե որքան կարևոր էր այդ երիտասարդը իր համար։ Մի օր նա նամակ ստացավ անծանոթ տղամարդուց, որտեղ նա խնդրում էր, որպեսզի նրանք հանդիպեն։ Պարզվում է, որ անծանոթը երիտասարդի հայր էր և եկել էր տեղեկացնել, որ իր որդին, հույսը կորցնելով, որ աղջիկը երբևէ իրեն կսիրի, գնացել է բանակ և զոհվել է կռվում։ Ջուլին այնքան վատ էր զգում իրեն։ Չէ՞ որ նա արդեն սիրում էր այդ երիտասարդին։ Նա խոստացավ ինքն իրեն, որ մինչև կյանքի վերջ, ամեն չորեքշաբթի մանուշակներ է տանելու երիտասարդի գերեզմանին։

Ըստ իս՝ պատմվածքը նվիրվածության և մեծ սիրո մասին է։ Պատմվածքը ցույց է տալիս, որ պետք է գնահատենք մեզ շրջապատող և սիրող մարդկանց։ Չէ՞ որ հնարավոր է մի օր նրանք այլևս մեզ հետ չլինեն։ Եթե որևէ գործողություն վախենում ենք անել, բայց վստահ ենք, որ դա ճիշտ է, պետք է մոռանանք մեր վախերը և անենք այդ քայլը։ Հնարավոր է, որ կգա մի ժամանակ, որ կփոշմանենք, որ այդ օրը, այդ պահին չենք արել այդ քայլը։ Քայլ, ինչը կփոխեր մեր կյանքը։

«Քորլայն» Նիլ Գեյման

Այս պատմությունն ինձ միանգամից երկու հեքիաթ հիշեցրեց «Հայելու աշխարհ» և «Ձյունե թագուհի» (այդ պահը «լավ» տատիկի հետ): Պատմությունը բավականին մթնոլորտային է, խորը իմաստով ու … գոթական։ Աչքերի փոխարեն` կոճակներ, միջատներ ուտել, մի բան, որը նման էր առնետներից կազմված մարդու… ինչ զզվելի է:
Երևի ես խելագար մարդ եմ, ամբողջովին խախտված հոգեվիճակով, կամ ես Գրիֆինդորից եմ (դեմենցիա և քաջություն, այո, այո), բայց ես այս ամբողջ գիրքը կարդացել եմ գիշերը և … ինձ դուր եկավ:

Ամբողջ գրքի ուղերձը ընտանիքն է: Ոչ մի շքեղ կամ բարդ բան:
Սովորական և մշտական ​​անհանգստությամբ՝ որտեղից գումար հայթայթել, ինչով ապրել և ինչպես կերակրել ինքներս մեզ: Մենք մոռանում ենք նրանց մասին, ովքեր ուշադրության, խնամքի և սիրո կարիք ունեն: Գոնե նվազագույնը։ Արտահայտություն. Ես զբաղված եմ, մենք երկրորդական տեղ ենք դնում ամենակարևոր մարդուն՝ մեր երեխային ավելի հետ: Հետո կխաղամ, հետո կխոսեմ, հետո կտեսնեմ նրա ժպիտը։ Միայն հիմա… բայց դա կլինի՞ «հետո»:

Այո, նա կարող է գլուխ հանել, նա արդեն անկախ է, նա ինքնուրույն կդառնա: Նա խելացի է և ամեն ինչ հասկանում է։
Դա այդպես է: Երեխան լավ կլինի. Պարզապես կստիպեն անկախ լինել։ Նա կմեծանա, իսկ հետո՞։ Նա չի հիշի սերը կամ միասնական ծիծաղը: Ծնողների ջերմություն չի հիշի, քանի որ ծնողները միշտ զբաղված էին:
Ուղղակի ժամանակ չկար, ուղղակի այդպես ստացվեց, բայց կհասկանա, չէ՞։

Դուք կարող եք շատ երկար խոսել այս թեմայի շուրջ, և դեռ կլինեն նրանք, ովքեր չեն հասկանա ամբողջ խնդիրը։
Այս «մանկական» թվացող հեքիաթը սովորեցնում է ոչ միայն գնահատել։ Նա սովորեցնում է սիրել: Սիրե՛ք ինքներդ ձեզ, ձեր ժամանակը, ձեր ծնողներին, ձեր կյանքը:

Ղազարոս Աղայան Նախագիծ

Առաջադրանք 1 Ինքնուրույն փորձիր տեղեկություններ հավաքել Աղայանի, նրա մանկավարժական գործունեության մասին և բանավոր ներկայացրու դասարանում:

Մեկ հատված նրա մանկավարժական գործունեության մասին:
Աղայանը ողջ կյանքը նվիրել է մատաղ սերունդների դաստիարակության, ժողովրդին լուսավորելու գործին։Նրա գործունեության և մանկավարժական մտածողության ուղեցույցը դարձավ 1869 թվականի «Արարատ» ամսագրի առաջին համարներով հրապարակած «խորհրդածություն դաստիարակության վերաբերյալ» հոդվածաշարը մանկավարժական բազմաբնույթ հարցերի յուրովի մեկնաբանմամբ։
Աղբյուրը http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%82%D5%A1%D5%A6%D5%A1%D6%80%D5%B8%D5%BD_%D4%B1%D5%B2%D5%A1%D5%B5%D5%A1%D5%B6
Առաջադրանք 3 Նայեք Ղազարոս Աղայանի մասին պատմող ֆիլմը և 5-7 նախադասությամբ գրավոր շարադրեք:

Ինձ տեսանյութը շատ բան սովորեցրեց:Ղազարոս Աղայանին անվանել են հայկական Անդերսեն:Աղայանը ինչ ասում էր իր վերիջին բառը լինում էր «կեցցես»:Ֆիլմում ցուցադրվում էր նրա տուն-թանգարանը:Գեղեցիկ պահպանվում էր իր և կնոջ նկարներից,պահպանվում էր նաև ընկերների նկարներից:Իմացա, որ իր ծննդյան օրը Աղայանի համար ճառ է:

Առաջադրանք 4 Կարդա Ղազարոս Աղայանի «Վաճառականի խիղճը» հեքիաթը:
Փորձիր վերլուծել գործակատարի «Երբ մարդը խիղճ չունի, մեռածի հաշվում է» միտքը:
«Երբ մարդը խիղճ չունի, մեռածի հաշվում է»նշանակում է,որ եթե մարդու մեջ խիղճ գոյություն չունի, ուրեմն այդ «մարդ» կոչվող անձը սիրտ նունպես չունի,իսկ եթե սիրտ չունենան, ուրեմն ոչ թե մեռածի հաշվում են այլ մեռած են:

Ներկայացրու խնդրեմ քո պատկերացումները խղճի մասին:
Ես գիտեմ,որ բոլորս էլ խիղճ ունենք,իսկ այն հազվադեպ մարդիկ ովքեր խիղճ չունեն, ուրեմն ինչպես ասացի նրանք մեռած են:

Եթե «Վաճառականի խիղճը» հեքիաթը ծանոթ է քեզ, քո ընտրությամբ կարդա Աղայանի մեկ այլ հեքիաթ, կազմիր հարցեր և առաջադրանքներ:
Ես կարդացել եմ Ղազարոս Աղայանի եղեգնուհի հեքիաթը:
Հարցեր
1.Ի՞նչ արեց եղեգնուհուն բոշան:

Բոշան ամբողջ հեքիաթի ընթացքում սպանում էր եղեգնուհուն։
2.Ով ասաց թագավորին Եղեգնուհու տեղը:

Եղեգնուհու տեղը ասեց ծերունին որը ասաց։

-Գետը ափին մի եղեգնուտ կա, ուր մարդուոտք դրած չկա, որովհետև այդ տեղը սուրբ է և անմատչելի է համարվում, իսկ շատերն էլկարծում են, որ այնտեղ աներևույթ ոգիներ կան: Թող գնա այնտեղ, ընտրի եղեգներիցամենագեղեցիկը, կտրի չբանեցրած դանակով, ձգի ջուրը, և նա իսկույն կդառնա աղջիկ:
3.Ինչպես նա վերադարձավ իր հին կերպարանքին:3 նախադասությամբ պատմիր:

305205_352478241500743_1652556362_n

Առաջադրանք 5
Հնարավորինս մանրամասն ներկայացրեք խնդրեմ ձեր աշխարհի մութ ու լույս կողմերը:

Իմ մութ ու լույս աշխարհները:
Իմ ներսում կա մութ և լույս աշխարհներ:Իմ մութ աշխարհն այն է, երբ մնում եմ մենակ: Շատ մարդիկ, երբ տխրում են, ցանկանում են միայնակ մնալ,բայց ես այդ ժամանակ ուզում եմ ընկերներիս կամ հարազատներիս հետ անցկացնել, որպեսզի մոռանամ իմ տխրությունը և մտնեմ իմ լույս աշխարհ:Իսկ իմ մյուս աշխարհը`լույս աշխարհը,մի հիանալի աշխարհ է , այնտեղ ես միշտ ուրախ եմ լինում: Ես կցանկանայի միայն լույս աշխարհ լիներ իմ մեջ: Ես իմ երջանիկ պահերին սիրում եմ անցկացնել ընկերներիս ու ծնողներիս հետ: Ես ընդհանրապես շատ ուրախ և դարական մարդ եմ:Ես շատ քիչ եմ գտնվում մութ աշխարհում:

Ի՞նչ եք կարծում, մարդիկ ի՞նչ պետք է անեն, որպեսզի այդ սանդուղքն առաջվա նման կարողանան տեսնել:

Եթե մարդիկ առաջվա պես լինեն բարի,հոգատար մյուսների հանդեպ, ապա մի օր իրենք կտեսնեն այդ սանդուղքը և կքայլեն դեպին վեր:

Առաջադրանք 7
Կատարված աշխատանքի վերլուծություն
Կատարած աշխատանքը վերլուծել նշանակում է՝
Հնարավորինս մանրամասն, կետ առա կետ բացել սովորողի նախագծային աշխատանքին ներկայացվող պահանջները:

1. Տեքստի վերլուծում, բովանդակության քննարկում, եզրակացության ձևակերպում
Տեքստը վերլուծել եմ:
2. Ասված խոսքի հիմնավորում, ստեղծական մտածողության առկայություն
Հիմնավորել եմ խոսքս և ունեմ ստեղծագործական աշխատանք:Տես 5-րդ առաջադրանքը
3. Մասնագիտական բառարանների, գիտահանրամատչելի, հանրագիտարանային գրականության, Վիքիդարանի և հանրագիտարանային հայալեզու, ինչպես նաև օտարալեզու կայքերի գործածում:

Մի քանի առաջադրանքների համար ես օգտվել եմ տարբեր հայալեզու կայքերից և վիքիդարաններից:Տես առաջադրանք 1-ը:

Առաջադրանք 8
Կատարված աշխատանքի գնահատում
Ի՞նչ գնահատանիշ կդնեիր կատարածդ աշխատանքի համար, ինչո՞ւ:

Ես ինձ կգնհատեի 8 միավոր, որովհետև ամբողջովին մասնակցել եմ նախագծին և արել եմ բոլոր հանձնարարված առաջադրանքները:

Վաճառականի խիղճը

Պատմվածքի երկու գլխավոր հերոսները՝ վաճառականն ու գյուղացի տղան հակապատկերներ էին։ Ի տարբերություն վաճառականի տղան խղճի զգացողություն ուներ։ Տղայի համար խիղճ չունեցող մարդը մեռածի հաշիվ էր։ Ես էլ եմ այդպես մտածում, քանի որ, եթե մարդ պիղճ չունի կարծում եմ զուրկ է նաև մյուս մարդկային զգացողություններից։ Պատմվածքում կարևոր դեր ուներ թագավորը, ով խելացի մարդ էր և արդար որոշում կայացրեց։

«Ձյունե թագուհի» Հանս Անդերսոն

Հ. Անդերսոնի հեքիաթների աշխարհը զարմանալի ընկղմում է մանկության կախարդական երկրում, որտեղ ապրում են բարի և չար հեքիաթների հերոսները: Երեխաների համար նրանք օրինակ են դառնում, թե ինչպես ճիշտ վարվել տվյալ կյանքի իրավիճակում:

Հեքիաթի գլխավոր հերոսներն են Կայը, Գերդան և Ձյունե թագուհին։ Առաջին տողերից հեղինակը պատկերացում է տալիս այն երեխաների մասին, ովքեր իրենց տատիկին վերաբերվում են մեծ հարգանքով, հետաքրքրությամբ և հոգատարությամբ բույսերի աշխարհի հանդեպ։ Կայը և Գերդան հնազանդ տղա և աղջիկ են, ովքեր շատ են խնամում ծաղիկները և չեն մոռանում դրանք ջրել։ Անբաժան երեխաները առանձին են հայտնվում չար Ձյունե թագուհու հնարքի շնորհիվ, ով հավերժական ցրտի տիրուհին է։

Հեքիաթի ողջ ընթացքում Գերդան փորձում է ճանապարհ գտնել դեպի չարագործի ամրոցը և փրկել իր ընկերոջը։ Ստեղծագործության մեջ հեղինակը շարադրում է մի քանի գաղափարներ, որոնք ընթերցողները պետք է հասկանան և վերլուծեն գիրքը կարդալուց հետո։ Սա երեխաների հարաբերություններն են միմյանց հետ։ Նրանց քնքուշ զգացմունքները, նվիրվածությունը, աշխատասիրությունը և մեծերի հանդեպ հարգանքը գլխավորն է, որ պետք է լինի յուրաքանչյուր մարդու կյանքում դեռ փոքր տարիքից։ Այն արտասովոր նվիրվածությունը, որ ցուցադրում է հեքիաթի աղջիկը՝ փորձելով չնայած վախին ու խոչընդոտներին, օրինակ է բերում հեքիաթի հեղինակը։

Անդերսենն օգտագործում է իր սիրո խորհրդանիշը, հույսը՝ վարդը։ Այս ծաղիկը կարծես թե պաշտպանում է ոչ միայն հերոսների հարաբերությունները, այլեւ փրկում է Կայի կյանքը։ Հեղինակը հստակ տարբերում է բացասական և դրական կերպարները։ Թագուհին խոհեմ, ագրեսիվ, անտարբեր կին է, ով ուրախանում է, երբ մարդիկ տառապում են, նա տիրում է ցրտին: Ավազակը հետապնդում է իր նպատակները՝ օգտագործելով խաբեբաությունն ու խորամանկությունը: Կայը և Գերդան դրական կերպարներ են։ Նրանք անպաշտպան են, աշխատասեր ու բարի։ Բացառություն է տղայի կախարդված կերպարը։

Իրական սիրո շնորհիվ ամենաստոր զգացմունքները կարող են վերածվել մարդկայինի։ Հեղինակը ցանկացել է այս միտքը փոխանցել Գերդայի կատարած արարքի միջոցով։ Միայն իսկական ողորմության, սիրո, անմեղության, ջերմության և ընկերական հարաբերությունների շնորհիվ է չար ուժը նահանջում, անկեղծ արցունքները ստիպում են Կային վերադառնալ իր նախկին վիճակին։ Նույնիսկ սառույցի կտորները հավատարմության և աղջկա անկեղծ արցունքների ազդեցությամբ ձևավորվեցին «հավերժություն» արտահայտությունը։

Այսպիսով, հերոսը փախչում է սառցե գերությունից, չարը պատժվում է, և հեքիաթում երջանիկ ավարտ է հնչում։ Այնպես որ, ըստ հեղինակի, ցանկացած պատմություն պետք է ավարտվի այնտեղ, որտեղ տեղի է ունենում բարու ու չարի, եսասիրության ու բարության, սիրո ու ատելության պայքարը։

Շառլ Ազնավուր «Ամանօրյա ընթրիք»

Պատմվածքը բարության, ունեցածով կիսվելու մասին էր։ Պատմվածքի հերոսի կինը մահացել էր, իսկ ընկերները մեկնել էին երկրից։ Նա միայնակ էր մնացել, և որոշեց ընթրիք պատրաստել Աստվածների համար։ Գալիս է Աստված և մեր հերոսին խորհուրդ տալիս, որ այդ ընթրիքը տա աղքատ և անտուն մարդկանց, քանի որ նրանց դա ավելի անհրաժեշտ էր, քան իրեն։ Հերոսը իր տուն է բերում տարբեր մարդկանց, ովքեր օգտվում են ընթրիքից և գիշերում հերոսի տանը։ Երբ հերոսը արթնանում է, տեսնում է, որ տունը ամբողջովին մաքրված էր, կարծես թե ոչինչ էլ չէր եղել։ Այս հատվածը ցույց է տալիս, որ այդ մարդիկ արժանի էին օգնության և, որ նրանք այդ օգնությունը գնահատում են։